Zegt iets over NSB' ers:
“een landverrader zal zijn gerechte straf niet ontlopen”- Zegt iets over NSB' ers:
“Die Duitser schoot hem ter plekke dood” 
Zegt iets over NSB' ers:
“De kinderen van NSB’ers deugen dus ook niet”
BIOGRAFIE
Mijn echte naam is anders dan de naam Klaas de Vries, die ik hier gebruik. Dat komt omdat mijn vader bij de NSB zat. Als kinderen zijn wij daar ons hele leven op aangekeken. Zo zeer zelfs, dat mijn zusje nu bang dat is ze geen thuiszorg meer krijgt als het verleden van onze vader uitkomt. Daarom gebruik ik een alias.
Ik ben in 1933 geboren in Rotterdam en mijn vader werd in datzelfde jaar lid van de NSB. Ik vermoed dat hij zich destijds aangesproken voelde door het programma van de partij, maar zeker weten doe ik het niet. We hebben er nooit over gesproken.
Maar mijn vader was wel een echte idealist en hij had het NSB-lidmaatschap niet nodig om ergens werk te krijgen. Hij was voor de oorlog effectenhandelaar en had het goed. Daarom ga ik er ook van uit dat hij zich uit idealisme heeft aangesloten bij de NSB. Hij heeft zich ook 100% ingezet voor de partij. Hij kwam in de organisatie en werd op gegeven moment ook kringleider.
Toen ging hij, samen met iemand met een nog hogere rang uit de partij, bijeenkomsten en vergaderingen organiseren in een kantoor in een villapark in de stad. Hij ging ook wel in z’n uniform de stad in en ik heb ook wel foto’s gezien dat hij bij zo’n grote NSB-bijeenkomst met Mussert in Lunteren was. Maar hij heeft nooit iemand verraden, dat weet ik zeker.
Hij wist bijvoorbeeld dat de zoon van onze buurman bij de ondergrondse zat en toen die Jan een keer was opgepakt bij een razzia, kwam zijn vader naar mijn vader en zei hem: ‘u heeft de mogelijkheid mijn zoon uit handen van de Duitsers te krijgen’, waarop mijn vader antwoordde: ‘ik zal zien wat ik kan doen.’ En het is hem gelukt, maar hij had dus ook bij wijze van spreken de hele ondergrondse in Rotterdam kunnen oprollen.
Op 6 mei 1945 is hij gearresteerd en overgebracht naar het kamp aan de Kanaalweg in Rotterdam. Daar heeft hij 2 ½ jaar achter prikkeldraad gezeten. Ik was toen 12 en ging elke week met een plunjezak met schone kleren en wat eten erin naar hem toe. Met de bus en als ik dan uitstapte, hoorde je ‘oh, daar gaat er weer een van een landverrader!’ Dat gaat je niet in je kouwe kleren zitten.
Foto’s Boven 1936: ‘Klaas’ rechts met broers, Daaronder 1941: vlnr moeder, tante en oma van ‘Klaas’ Onder 1948: ‘Klaas’ (rechtsboven) met zussen en broer
Vries, Klaas de (alias), geboren in 1933 vertelt een verhaal:
Op 6 mei 1945, dus ná de bevrijding en nog net voordat mijn vader gearresteerd was, stonden er een heleboel mensen voor ons raam te zingen van ‘hier woont een landverrader en hij zal zijn gerechte straf niet ontlopen’. Ik was verbaasd daar ook de dochter van onze buurman tussen te zien staan, na wat mijn vader voor had broer had gedaan. Is dat nou dankbaarheid? Zit de wereld zó in elkaar?
Vries, Klaas de (alias), geboren in 1933 vertelt een verhaal:
Mijn vader had verschillende vrienden, waaronder de NSB-politie-inspecteur Breugem, die in de oorlog werd benoemd tot commissaris van politie in Amersfoort. Mijn vader ging in november 1944 bij hem en z’n familie op bezoek en maakte zo mee dat er tijdens het avondeten werd aangebeld. Er kwamen drie Duitsers de kamer in, die iets wilden weten. Breugem, die bang was dat het een actie van de ondergrondse was, vroeg de mannen zich te legitimeren. In de verwarring die daarover ontstond, trokken de soldaten hun revolver. Breugem dacht toen helemaal dat het een aanslag was en hij wierp zich op één van de soldaten, waarop een tweede hem ter plekke dood schoot. Zo, in het bijzijn van z’n vrouw, z’n dochters en mijn vader. Dat gaf nogal wat consternatie.
Vries, Klaas de (alias), geboren in 1933 vertelt een verhaal:
