Zegt iets over :
“Ik wist wel dat hij mijn vader was, maar ik zag hem niet als mijn vader”Zegt iets over Goede Duitsers:
“In zijn laatste nacht heeft hij een prachtig schilderij gemaakt”
BIOGRAFIE
Ik ben Siegfried Engbrocks en ik ben geboren in 1943. Mijn vader was Willy Engbrocks en hij was bewaker in Kamp Amersfoort. Ik zag hem voor het eerst bewust toen ik zes was, dus in 1949. In dat zelfde jaar zag ik mijn broers eigenlijk ook voor het eerst. We hadden in de jaren tussen 1945 en 1949 allemaal op verschillende adressen gewoond, terwijl onze vader in Duitsland zat. In 1949 gingen we pas weer als gezin samenwonen. Waarom m´n vader in Duitsland zat, wist ik toen helemaal niet. Dat heb ik later via via gehoord, m´n ouders hebben daar nooit wat over verteld.
Ik wist die eerste jaren ook niet dat ik Duitser was, daar werd ik me rond m´n twaalfde jaar pas langzaam van bewust, omdat ze Duitser tegen me zeiden. Het interesseerde me niet. Toen niet en nu nog niet. Het zal best wel kwetsend bedoeld zijn geweest, maar dat drong niet tot me door. Ik heb ook nooit lelijke verhalen over m´n vader gehoord. Wat ik van hem weet, heb ik over hem gelezen in het boek ´Een mens in haatuniform´. Hij wordt daarin afgeschilderd als de ‘goede’ SS´er Willy Engbrocks, die in het Kamp wel mensen hielp. Hij probeerde het goede van de mens over te brengen, geloof ik. Ik ben er niet bij geweest, dus het is moeilijk te zeggen wat hij precies gedaan heeft. En dat boek heb ik ook maar een keer gelezen. Het beeld dat daarin van hem geschetst wordt, komt niet overeen met het beeld dat ik van hem heb. Ik kon niet goed met hem opschieten. Ik had gelukkig wel een goede band met mijn moeder.
Foto’s rechtsboven: Siegfried en zusje Erica, daaronder vader Willy in Kamp Amersfoort
Engbrocks, Siegfried, geboren in 1943 vertelt een verhaal:
Ik heb mijn vader Willy Engbrocks nauwelijks gekend. Ik was 6 jaar toen ik hem voor de eerste keer zag en ik was 10 toen hij naar Brazilië ging om te werken. Ik heb hem dus maar 4 jaar meegemaakt. Ik heb hem eigenlijk niet als vader gekend, m´n hele leven niet. Ik wist wel dat hij mijn vader was, maar ik zag hem niet als mijn vader. Door wat ik destijds gemist heb, heb ik altijd zelf wel m´n best gedaan een vader te zijn. Nu wil ik opa zijn. Ik probeer ook alles voor de kinderen te doen.
Engbrocks, Siegfried, geboren in 1943 vertelt een verhaal: